Αναλφαβητισμός

—του Νικόλα Σεβαστάκη—

Όλο και περισσότερο πείθομαι πως το ελληνικό ζήτημα δεν είναι το ίδιο ακριβώς με το ευρωπαϊκό ή το ευρύτερο «καπιταλιστικό πρόβλημα». Δεν είναι μόνο το γεγονός πως η οικονομία συρρικνώνει και περιορίζει την αυτονομία της πολιτικής αλλά και το αντίθετο: ότι υπάρχει μια ειδική μορφή πολιτικής παραγνώρισης και άγνοιας της οικονομίας. Υπάρχει ένας οικονομικός αναλφαβητισμός της πολιτικής / θεωρητικής συνείδησης [ εννοείται: και της δικής μου οπτικής].

Πίσω απ αυτή την παραγνώριση-άγνοια υπάρχει κυρίως ένας μαρξο-ιακωβινισμός, μια ριζοσπαστική θεολογία της πολιτικής βούλησης. Το κακό είναι ότι όταν αυτή η θεολογία προσκρούει πάνω στις σκληρές γωνιές του τεχνοκρατικού οικονομισμού [ »τροϊκανές» απαιτήσεις], δεν ξέρει τι να κάνει και πανικοβάλλεται. Δεν είχε ποτέ προετοιμαστεί για οικονομικά-τεχνικά ζητήματα πεζής εξειδίκευσης. Τα θεωρούσε ψεύδη και επικοινωνιακά τεχνάσματα του αντιπάλου. Μέχρι που συνέβη αυτό το ιδιαίτερο κώμα των capital controls για να δείξει ότι η «αγορά» είναι και κοινωνική-πρακτική καθημερινότητα και όχι απλώς το αφηρημένο κέλυφος της πάλης των τάξεων.

Ο νεκρός χρόνος του εμπορίου δεν είναι κέρδος για την πολιτική της χειραφέτησης αλλά καθαρή οπισθοδρόμηση και οικονομική παρακμή.

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από τη στήλη Παροράματα και ημαρτημένα

from dimart http://ift.tt/1KAyWki
via IFTTT