Παρασκευή 30 Απριλίου 2021

Η θύμηση εκείνου του απογεύματος

—Δύο πασχαλινά ποιήματα του Χόρχε Λουίς Μπόρχες σε μετάφραση Λεωνίδα Ρεμπελάκου—

Λουκάς 23

Ευγενής ή Εβραίος ή απλώς ένας άνθρωπος
του οποίου το πρόσωπο έχει χαθεί στο χρόνο·
δε θα ανακτήσουμε ποτέ από τη λήθη
τα σιωπηλά γράμματα του ονόματός του.

Γνώριζε για την επιείκεια ό,τι μπορεί
να γνωρίζει ένας ληστής που η Ιουδαία
καρφώνει σε ένα σταυρό. Για τα πρότερά του
χρόνια τίποτε δεν έφτασε στις μέρες μας. Στην ύστατή του

πράξη να πεθάνει σταυρωμένος,
άκουσε, μέσα από τις κατάρες του κόσμου,
πως εκείνος που δίπλα του πέθαινε
ήταν Θεός και στα τυφλά τού είπε:

Θυμήσου με όταν έρθει
η Βασιλεία σου· κι η ακατάληπτη φωνή
που μια μέρα όλα τα όντα θα κρίνει
τού υποσχέθηκε από τον τρομερό Σταυρό

τον Παράδεισο. Τίποτε άλλο δεν είπαν
μέχρι που ήρθε το τέλος· όμως η ιστορία
δε θα αφήσει να χαθεί η θύμηση
εκείνου του απογεύματος που χάθηκαν οι δυο τους.

Ω φίλοι, η αθωότητα του φίλου εκείνου,
του Ιησού Χριστού, η αφέλεια που τον έκανε
να ζητήσει τον Παράδεισο και να τον κερδίσει
μέσα από την ατίμωση της τιμωρίας,

ήταν αυτό που τόσες φορές στην αμαρτία
τον έριξε και στη μοίρα του την αιματοβαμμένη.

* * *

Ο Χριστός στο σταυρό

Ο Χριστός στο σταυρό. Τα πόδια του αγγίζουν τη γη.
Τα τρία ξύλα έχουν το ίδιο ύψος.
Ο Χριστός δεν είναι στη μέση. Είναι ο τρίτος.
Η μαύρη γενειάδα του κρέμεται πάνω από το στήθος.
Το πρόσωπό του δεν είναι το πρόσωπο των εικόνων.
Είναι τραχύ και εβραϊκό. Δεν το βλέπω
και θα το αναζητώ συνέχεια μέχρι την ύστατη
μέρα που θα βηματίζω στη γη.
Ο καταρρακωμένος άνδρας υποφέρει και σιωπά.
Το αγκάθινο στεφάνι τον πονά.
Δεν τον αγγίζει η χλεύη των ανθρώπων.
Τον έχουν δει αμέτρητες φορές να ψυχορραγεί.
Τον ίδιο ή κάποιον άλλο. Δεν έχει διαφορά.
Ο Χριστός στο σταυρό. Στο μυαλό του μπερδεύονται
το βασίλειο που ίσως τον περιμένει,
Δεν του είναι γραφτό να δει τη θεολογία,
την ακατάληπτη Τριάδα, τους Γνωστικούς,
την πορφύρα, τη μίτρα, τη λειτουργία,
τη μεταστροφή του Γκούτρουμ μέσω του σπαθιού,
την Ιερά Εξέταση, το αίμα των μαρτύρων,
τις βάναυσες σταυροφορίες, τη Ζαν ντ’ Αρκ,
το Βατικανό να ευλογεί στρατούς.
Ξέρει πως δεν είναι θεός· είναι ένας άνθρωπος
που πεθαίνει καθώς σβήνει η μέρα. Δεν τον απασχολεί.
Τον απασχολεί το σκληρό σίδερο των καρφιών.
Δεν είναι Ρωμαίος. Δεν είναι Έλληνας. Αναστενάζει.
Μας έχει αφήσει θαυμάσιες μεταφορές
και το δόγμα της συγχώρεσης που μπορεί
να σβήσει τα περασμένα.(Αυτή την πρόταση την έγραψε
ένας Ιρλανδός σε μια φυλακή).
Η ψυχή αναζητά το τέλος, βιαστική.
Έχει σκοτεινιάσει λίγο. Ήδη έχει πεθάνει.
Μια μύγα περπατάει πάνω στην ακίνητη σάρκα.
Σε τι μπορεί να μου χρησιμεύσει το ότι εκείνος ο άνθρωπος
υπέφερε, αν εγώ ο ίδιος υποφέρω τώρα;

* * *

Εικόνα εξωφύλλου: Gilbert Spencer, The Crucifixion, 1915

* * *

Ποίηση σε πρώτη προβολή

Το dim/art στο facebook

Το dim/art στο twitter

instagram-logo

img_logo_bluebg_2x



from dimart https://ift.tt/3e6stBr
via IFTTT

Πέμπτη 29 Απριλίου 2021

Ashes to ashes

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1457
Dj της ημέρας, το dim/art

Το dim/art αποχαιρετά μια αγαπημένη φίλη και συνεργάτιδα, τη Μαρία Τσάκος.

* * *

Ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com
για να γίνετε ο Dj της ημέρας.

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

Το dim/art στο facebook

Το dim/art στο twitter

instagram-logo

img_logo_bluebg_2x



from dimart https://ift.tt/3304IEX
via IFTTT

Τετάρτη 21 Απριλίου 2021

Το ποίημα της εβδομάδας 21/4

Ο θάνατος

—Νίκος Γρηγοριάδης—

Ήρθε πολλές φορές ο θάνατος
πήρε πολλούς, γνωρίστηκε με τους υπόλοιπους
δεν υπακούει πια στις άνωθεν εντολές
έχασε και την αγριάδα του.

Τώρα μας επισκέφτεται σαν ένας
παλιός μας γνώριμος·
κάθεται με τις ώρες, κουβεντιάζει
κάνει το νοσοκόμο στα παιδιά.

Ο πόνος τον ημέρεψε. Σε λίγο
θα τον δούμε να κλαίει μαζί μας.

* * *

Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων

Το dim/art στο facebook
Το dim/art στο twitter
instagram-logo
img_logo_bluebg_2x


from dimart https://ift.tt/32ytbku
via IFTTT

Πέμπτη 15 Απριλίου 2021

Το ποίημα της εβδομάδας 15/4

Το στιλό

—Ρέιμοντ Κάρβερ—
Μετάφραση: Άκης Παπαντώνης

Το στιλό που έλεγε την αλήθεια
κατέληξε στο πλυντήριο
για τον κόπο του. Βγήκε
μια ώρα αργότερα, και ρίχτηκε
στο στεγνωτήριο μαζί με παντελόνια τζην
κι ένα πουκάμισο καρό. Πέρασε μέρες
ήσυχο στο γραφείο
κάτω απ’ το παράθυρο. Έστεκε εκεί
και σκεφτόταν πως είχε ξοφλήσει.
Χωρίς την παραμικρή πίστη
στ’ όνομά του. Δεν είχε
τη θέληση να συνεχίσει, ακόμα κι αν το επιθυμούσε.
Μα ένα πρωί, περίπου μια ώρα
πριν χαράξει, ζωντάνεψε
κι έγραψε:
«Τα νοτισμένα λιβάδια κοιμισμένα στο φεγγαρόφως».
Ύστερα έμεινε ακίνητο ξανά.
Η χρησιμότητά του σ’ αυτή τη ζωή
σαφώς στο τέλος της.

Εκείνος το κούνησε και το χτύπησε
στο γραφείο. Ύστερα το παράτησε
σχεδόν.
Όμως ακόμα μια φορά, με τεράστια
προσπάθεια, επιστράτευσε τα τελευταία του
αποθέματα. Να τι έγραψε:
«Ελαφρύ αεράκι, και πέρα απ’ το παράθυρο
δέντρα να κολυμπάνε στον χρυσαφένιο πρωινό αέρα».
Προσπάθησε να γράψει λίγο ακόμα
μα αυτό ήταν όλο. Το στιλό
σταμάτησε για πάντα να δουλεύει.
Κατέληξε τελικά
στην πυρά μαζί με
άλλα σκουπίδια. Ώσπου πολύ αργότερα
ένα άλλο στιλό,
ένα κοινό στιλό
που δεν είχε αποδείξει πως αξίζει
ακόμα, έγραψε με ευκολία:
«Σκοτάδι μαζεύεται στα κλαδιά.
Μείνε μέσα. Μείνε ακίνητος».

* * *

Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων

Το dim/art στο facebook
Το dim/art στο twitter
instagram-logo
img_logo_bluebg_2x


from dimart https://ift.tt/3uQeuoR
via IFTTT

Δευτέρα 12 Απριλίου 2021

Κινούμενη άμμος 4.4.2021

Το «Υγρό Γυαλί» του Κώστα Γουλιάμου (Kostas Gouliamos) εκδόθηκε από τον Gutenberg το 2020 και μου δόθηκε ιδιοχείρως από τον Ποιητή τον περασμένο Νοέμβριο, σε μία ελάχιστης διάρκειας χαλάρωση του lockdown. Έκτοτε, είναι διαρκώς μαζί μου, στην τσάντα με το laptop, πάει-έρχεται, γραφείο-σπίτι. Με τα 2; 3; 4; Ποιήματα που διαβάζω στην Κινούμενη Άμμο, νομίζω πως θα γίνει άμεσα αντιληπτό το ευφραντικό «βάρος» ενός έργου που απαιτεί όχι απλή ανάγνωση, αλλά προσεκτική μελέτη. Ένα έργο με «εντατική πυκνότητα» και ιστορική συνείδηση που στην κατάκτηση του ο αναγνώστης όχι μόνο γεμίζει με τη μέθεξη των συναισθημάτων αλλά αναγνωρίζει και το «γιατί».

 

Ακούστε την εκπομπή:

Κινούμενη άμμος

Κάθε Κυριακή 21.00-23.00 ζωντανά στον Astra 92,8 (Κύπρος).
Λίγες μέρες αργότερα, στο dim/art.

Μουσική. Κυρίως στις περιοχές του κλασικού ροκ και της αφροαμερικάνικης μπλουζ σκηνής.

Λόγος. Που επιδιώκει να είναι συνεκτικός και ανθρώπινος. Απέναντι όμως σε κάθε είδους διακρίσεις και ρατσισμούς.

Η Κινούμενη Άμμος βαφτίστηκε έτσι κυρίως για να παρέχει την ελευθερία που επιθυμεί ο παραγωγός της, προκειμένου να κινείται σε διαφορετικά επίπεδα και διαθέσεις. Ορκισμένος εχθρός των «κατηγοριοποιήσεων» του τύπου «μουσική για νέους, μουσική για πένθος, για χαρούλες, για το καλοκαίρι, το απόγευμα, το πρωί», ο παραγωγός απλά ακούει αυτά που επιλέγει στο σπίτι του και στο αυτοκίνητό του και ελπίζει το ακροατήριο που τον τιμά να μην έχει πρόβλημα με άλματα που μπορεί να ξεκινούν από μια φυτεία του αμερικάνικου νότου και να καταλήγουν στον Pfitzner. Εμμονές στην εκπομπή, υπάρχουν. Ακούνε στα ονόματα Bob Dylan & Beatles. Επίσης, κατά καιρούς, η Κινούμενη Άμμος γλιστράει στα Μονοπάτια του Γαλαξία. Αυτός ήταν ο τίτλος εκπομπής που έκανε ο παραγωγός «μια φορά κι’ έναν καιρό» στο πρώτο πρόγραμμα της ΕΡΤ και κατά καιρούς επανέρχεται, με σκοτεινές ιστορίες συνοδευμένες από σκοτεινότερες μουσικές.

* * *

quicksand-o.gif

Εδώ κι άλλη Κινούμενη άμμος

Το dim/art στο facebook

Το dim/art στο twitter

instagram-logo

img_logo_bluebg_2x

 



from dimart https://ift.tt/3dZlHft
via IFTTT

Αφροέλληνας

Το Σάββατο 3 Απριλίου ανέβηκε στο διαδίκτυο το κομμάτι «Είμαι σουρτούκης» από τον Νέγρο του Μοριά. Η ημερομηνία δεν ήταν τυχαία, αφού ο καλλιτέχνης μάς ενημερώνει από την αρχή του βίντεο ότι τιμάει την επέτειο γέννησης του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Με αυτόν τον τρόπο δίνει την απάντησή του σε αυτούς που επιτέθηκαν οργανωμένα στις σελίδες του σε Facebook και Instagram και κατάφεραν να τις ρίξουν.

Στο κομμάτι συνδέει τη μετανάστευση με το 1821 (Διασχίζω τη Μεσόγειο θάλασσα με μικρή βαρκούλα σαν το Μιαούλη / μετανάστευση / δεν αξίζω μία, μου το ‘πε μια κυρία που πάει εκκλησία και αγαπά το Χριστούλη) και συστήνεται: Νέγρος του Μοριά είναι το παιδί / που είχε μπλοκαριστεί / επειδή αγαπά το Θόδωρα, / είμαι ντόπιος, μετανάστης, είμαι πρόσφυγας. […] Όσο και άμα θες να ξεκουμπιστώ από τον τόπο που γεννήθηκα, και εγώ τον πονώ. […] Σαν Αφρικάνος, […] αργώ, σαν Ελληνάρας τον καφέ θα πιω.

Ο Νέγρος του Μοριά αναφέρεται στη σχέση του με την Ελλάδα και σε άλλα κομμάτια. Στη συνεργασία με τον Dennis Green «Μαύρα ελικόπτερα» ραπάρει:  Ελλάδα είσαι τρέλα, όλα τα έχεις για εμένα. / Φόρους, μαγκιόρους και κομπιναδόρους, / πατσά που δεν τρώω και θέα. 

Το ραπ και το χιπ χοπ από τη δεκαετία του 1970 που ξεκίνησαν ήταν στενά συνδεδεμένα με το αστικό περιβάλλον και ιδιαίτερα το γκέτο. Αυτή η αναφορά δεν λείπει και από τον Moose, που κυκλοφόρησε το κομμάτι Kipseli σε συνεργασία με τον Νέγρο του Μοριά. Οι δύο τους έχουν συνεργαστεί και σε ένα κομμάτι που μοιάζει να ανήκει στη συνηθισμένη χιπ-χοπ θεματολογία, αλλά έχει προεκτάσεις που αφορούν τη δική μας πραγματικότητα. Είναι το Athineos.

Αν και οι στίχοι παραπέμπουν στη συνήθη θεματολογία, ωστόσο ο τίτλος αγγίζει το θέμα της ταυτότητας των παιδιών μεταναστών που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ελλάδα. Ψάχνοντας στους στίχους του Νέγρου του Μοριά ακούμε «τον τόπο που γεννήθηκα, και εγώ τον πονώ». Ο τίτλος Athineos αποτυπώνει ακριβώς αυτό το δέσιμο των μεταναστών δεύτερης γενιάς με την πόλη τους, που είναι ο δικός τους τρόπος να εκφράσουν την ταυτότητά τους.

Την ίδια ταύτιση με τον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε καταγράφει και ο ράπερ Greckoe (Κώστας Τζίκας), που γεννήθηκε στο Βερολίνο από Έλληνες γονείς. Ο τίτλος Ich bin Berliner (Είμαι Βερολινέζος) είναι η απάντηση στις αντιφάσεις που εκφράζει με τους στίχους: Ich bin Grieche auf Papier doch geboren bin ich hier Mein Pass ist rot, Tempelhof mein Bezirk (Είμαι Έλληνας στα χαρτιά, αλλά γεννήθηκα εδώ. Το διαβατήριό μου είναι κόκκινο, το Τέμπελχοφ είναι η περιοχή μου.)

Ο Greckoe δηλώνει Βερολινέζος και ο Moose με τον Νέγρο του Μοριά νιώθουν Αθηναίοι. Για τον τελευταίο η οικειοποίηση της ελληνικής ιστορίας είναι ένας τρόπος ταύτισης. Η φωνή του θέτει σε όλους μας ένα νέο ερώτημα σχετικά με τη θέση των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία.

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Διάφορες παρεκβάσεις

Το dim/art στο facebook

Το dim/art στο twitter

instagram-logo

img_logo_bluebg_2x



from dimart https://ift.tt/3dPTsA0
via IFTTT

Κυριακή 11 Απριλίου 2021

Ράμπιτ τεστ

—Άλλη μια κυριολεξία από την Εύη Τσακνιά—

Έρχονται τα ράμπιτ τεστ

Εδώ άλλες κυριολεξίες από την Εύη Τσακνιά και το dim/art

Το dim/art στο facebook

Το dim/art στο twitter

instagram-logo

img_logo_bluebg_2x

 



from dimart https://ift.tt/39YcbYP
via IFTTT

Πέμπτη 8 Απριλίου 2021

Αν ήμασταν ψαράδες

[Ένα ποίημα της Ελένης Κοσμά σε πρώτη δημοσίευση].

Αν ήμασταν ψαράδες
θα βγαίναμε νύχτα στη ραγισμένη θάλασσα
θα ρίχναμε ένα δίχτυ
και θα μαζεύαμε τις πίκρες της
και τα νεκρά της ψάρια·
θα περιμέναμε ήσυχοι
πάνω στη βάρκα μας
όσο το δίχτυ απλώνεται στην παγωμένη θάλασσα
και τη σαρώνει,
χωρίς να μας περνάει απ’ το μυαλό
πως είμαστε κι εμείς
στην επικράτεια του διχτυού.
Και ίσως, αν όχι τώρα,
στην επόμενη ψαριά
βρεθεί κάποιος ψαράς
να μας σαρώσει με το δίχτυ του·
και αλίμονο αν τύχει να ’μαστε
στη φύρα και μας αδειάσει
πίσω ξανά στην ανελέητη θάλασσα.

* * *

Εικόνα εξωφύλλου: Calo Carratalá, 2019

* * *

Ποίηση σε πρώτη προβολή

Το dim/art στο facebook

Το dim/art στο twitter

instagram-logo

img_logo_bluebg_2x



from dimart https://ift.tt/3uyYiZi
via IFTTT

Τετάρτη 7 Απριλίου 2021

Το ποίημα της εβδομάδας 7/4

Να κοιμάσαι νηστικός

—Γιώργος Σαραντάρης—

Να κοιμάσαι νηστικός σε μια σοφίτα
Να είσαι ο τεμπέλης του σπιτιού
Να γίνεσαι σκουπίδι
Όταν ανοίγεται ένα λερωμένο στόμα
Θα σηκώσω το γιακά
Για να φύγω σαν ένας ληστής
Από το δικό μου σπίτι
Θα κοιμηθώ στους δρόμους
Για να νιώσω ολάκερη την πολιτεία
Να τουρτουρίζει μαζί μου
Στο παλτό μου έχω ένα λεκέ
Αλλά είναι καλό που δεν τον βλέπω
Θα το ξαπλώσω χάμω
Καί θα στρωθώ πάνω του
Να πιώ λίγη βραδιά
Στη γωνιά του έρημου κήπου
Θα αιστανθώ τη σελήνη
Όπως δεν αιστάνθηκα τίποτε
Στη ζωή μου
Θα την αιστανθώ στα χείλια μου
Σαν ένα αχλάδι
Στα μάγουλα
Σαν άλλα μάγουλα.

* * *

Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων

Το dim/art στο facebook
Το dim/art στο twitter
instagram-logo
img_logo_bluebg_2x


from dimart https://ift.tt/2Oy6tWo
via IFTTT